Vaktinden Önce; ADIYAMAN

Vaktinden Önce; 

ADIYAMAN 

"Vaktinden önce gider mi insan ?.

Gidiyorlar işte !.

Duvarda hırkaları, cebinde fotoğrafları, 

sevdiği türküleri evdeki yerini....    

Herşeyi dağıtıp gidiyorlar hem de ..

"Gidiyorum" bile diyemeden"  

“Yusuf Hayaloğlu”

Biz karanlıkta tütün içmek istedik, 

Gözlerimiz çakmak taşından daha parlak, ruhumuz diri, 

Üç kere açıp kapadık , tütünümüzü yaktık. 

Senin elinden üç nefes içtim

Üç bin yılın baharını ve umudunu yaşadım, 

Ellerimizi üç kere tutarak yıldızları çağırdık ve evreni selamladık, 

Saklanıp aralarında sıkıca sarıldık birbirimize, 

Beş bin yılın sarılmasıydı yaşadığımız hasret, 

Gözlerimizin içine üç kere baktık

Babil'in asma bahçelerini ve Mezopotamya’nın bereketini gördüm her seferinde, 

Beş bin yıllık umudu içtik dudaklarımızda,

Beş bin yılın umuduyduk senin bahçende,,

Gölgemizle Üç kere ayaklarımıza dokunduk, 

Güneş yol oldu önümüzde 

Beş bin yıldır yürüyoruz ellerimizi hiç bırakmadan ,

Birbirimize bakarak ağız dolusu çok güldük, 

Sevgimizle Beş bin yılın gülmesini taşıyoruz, 

Ellerimi üç kere yüzüne sürdüm

Beş bin yılın mavisi bulaştı tenime, 

Dokunduk üç kere kalbimize

Tam üç kere

Ben beş bin kere öldüm

Beş bin kere dirildim

Bu aşkı beş bin yıldır yaşıyoruz birlikte, 

Yaşadıklarımız senin sevginin hürmetine…

Ne çok derdimiz varmış

Hepsini yükledik çaya, tütüne, 

Sevince içtik 

Çay, tütün aşktır dedik 

Dertlenince içtik 

çay, tütün sırdaştır dedik 

Ağlayınca içtik

 çay, tütün yoldaştır dedik 

Gülünce içtik çay, tütün 

mutluluktur dedik

Çay, tütün şifadır dedik içtik ve Dostluklar yarım kaldı…

 Derleyen : 

Osman Özdemir 

Jeoloji Mühendisi